‍De ekostoel…

‍

‍Do krigest de ekopriis foar de persoan dy’t it meast bewust dwaande is mei recycling…

‍Dochs moai as jo sa’n komplimint fan de frou krije... Mar gau de nominaasje foar de Gouden Stoel ynstjoere soe’k sizze.

‍

‍Mar dizze priis bestiet net iens…

‍

‍Us wenningynrjochting bestiet út in ferskaat oan meubels, stuollen, tafels en oar designguod.

‍Cluttercore, witte jimme noch? Ik sil in pear foarbylden jaan: stuollen oan de keukenstafel komme út myn âldershûs. De telefyzje ek. De luie stuollen komme earne oars út ‘e famylje, ik wit net iens mear fan hokfoar kant. Dit jildt ek foar de kastkes, de klokken en de dekoraasjes oan de muorre. 

‍

‍Ha jimme dan neat nij oanskaft? 

‍

‍Ehhh, ja ús blauwe bank. Dy komt út Wommels. Kocht by de saak fan: Ik soe ‘t net dwaan... De bank is der noch hieltyd, mar de meubelsaak is al oer de kop. Wêrom blau? Hy lei lekker noflik. Dat joech te trochslach.

‍

‍Ek komme der in pear stuoltsjes út ‘e boel fan basisskoalle de fjouwerHoeke. Bytiden moasten der nije bankjes komme en koe it âlde spul fuort. Sa kaam der wat oerstallich skoallemeubilêr by ús yn ‘e hûs. It buro boppe, dêr’t ik dit ferhaal oan typ, komt út ‘e skoalle fan Tytsjerk. Noch sa geef as kryt! It koe fuort, want de meubels moasten allegearre read wurde. Skande. Dat mei nei Hantum. Past hiel goed by de iMac. Dy is ek net read...

‍

‍Mar... ien fan de skoallestuoltsjes hat it bejûn! Ien fan de poaten briek ôf. Op trije poaten kinne jo net sitte. Spitich, it stuoltsje siet sa noflik by it kompjûterjen oan it burootsje yn ‘e keamer. Oh ja, dat burootsje ha wy ek nij kocht. By de Karwei, net djoer. Spesjaal foar de kompjûter. Ek al hast wer 30 jier âld. It burootsje bedoel ik dan, net de kompjûter. De digitale apparatuer is meastentiids allegearre nij kocht. Dat moat goed, al it oare guod kin ús net safolle skele…

‍

‍In oare stoel? Doe’t de frou nei de kringloopwinkels ta soe, wiene se beide ticht. Dat de stoel mar omkeard by it buro. Sa koene jo mei wat handichheid der dochs wat op sitte. 

‍

‍Nei wat strunen op it ynternet fûn ik op Marktplaats krekt sa’n stoel! Ek noch yn Fryslân, net al te fier fuort. Dat nei’t wy wat ynformaasje útwiksele hiene, wy de keap al gau sluten. €15,00, ynklusyf tafeltsje. Want se woe de stoel net los ferkeapje. Dat ik op in woansdeitejûn nei Easterlittens. It skoallesetsje stie al klear yn ‘e hal. It wie krekt sa’n stoel as dy fan ús! Selde hichte, selde kleur, selde poatsjes; it perfekte plaatsje.

‍

‍Sjonge, wat laket it libben jo dan ta! Mei it skoalletafeltsje en dito stuoltsje achter yn ‘e Transit oer de Sintrale As op nei it hege noarden. Mei the Eagles út de carplay op syn lûdst:

‍

‍Take it easy, take it easy
Don't let the sound of your own wheels drive you crazy
Lighten up while you still can
Don't even try to understand…

‍

‍Om dit perfekte plaatsje hielendal kompleet te meitsjen, wiksele ik de rêchleuning en de sitting fan it stikkene stuoltsje om mei de nije stoel út Easterlittens. Dy wiene krekt wat moaier. Ek wiksele ik de poatdoppen om, want dy fan ús wiene wat grutter en steviger. It stuoltsje funksjonearret wer as foarhinne, it ferskil is amper te sjen. It bypassende tafeltsje hiene wy net nedich, mar krigen wy der fergees by. Dat stiet no achterhûs, mei blommeguod en oare túndekoraasjes der op. Ach, sa kriget it dochs wer in funksje.

‍

‍Fandêr de nominaasje. De ekologyske fuotprint is by dizze oankeap is wer sa lyts mooglik hâlden. Hoewol… Wol in protsje disel der trochhinne jage. Mar ek dat is miljeufreonlik. De útlaatgassen wurde mongen mei AdBlue. Us garaazjeman sei al: Dat is sa skjin, dat asto mei in slang oan ‘e útlaat de reek yn ‘e kabine blaast, dan oerkomt dy neat…

‍

‍AdBlue, krekt as ús bank.