Ynstjoerd...
No ja, dit slacht wol alles! As kontaktadres fan ús doarpsblêd Hichtepunten, krige ik bygeand ynstjoerd stik yn myn mailboks, mei it fersyk om dit skriuwen yn de earstkommende edysje fan ús doarpsblêd te pleatsen.
Fansels moai dat guon in bydrage leverje foar ús doarpslêd, mar de ynhâld fan dit skriuwen is op syn minst diskutabel te neamen. Wêr bemuoie guon harren mei!
As doarpsblêd ha wy it belied dat wy anonime ynstjoerde stikken net pleatse. Mar dit stik wie ûndertekene en it wie beslist net anonym! Dus dat argumint gie net op. En boppedat is de ynhâld fan dit skriuwen eins ek wol wat fermaaklik. Tsja, sa giet dat hjoed oan de dei, neat kin en mei mear.
Hawar, ik dochs mar even in mailtsje werom, wiene Henry en Erica der wis fan dat dit opnaam wurde moast? Ik wie der fan oertsjûge dat de hoon fan it doarp oer harren falle soe...
Ik krige al gau antwurd werom.
Geachte heer van der Heide,
Dank voor uw sportieve reactie. Maar toch zijn we van mening dat onze bijdrage geplaats moet worden. We schamen ons er niet voor en we vinden eigenlijk dat zoveel mogelijk inwoners van uw dorp dit moeten lezen. Als er nooit iemand iets van zegt, dan veranderd hier niets en dat is in onze ogen toch wel heel erg noodzakelijk. En we hebben er ook geen bezwaar tegen dat u dit op uw website publiceert, hoe meer hoe beter!
Met vriendelijke groet, Henry en Erica den Hoeve
Want dat lêste hie'k harren ek noch foarlein, at se beswier hiene dat ik it op myn webside pleatse soe. En dêrom kinne jimme it hjir no ek lêze. Yn ús doarpsblêd dat wit ik noch net, it moat earst troch de kommisje. Wy ha moandei o.s. oerlis...
'Lês en huver...'
In een woord prachtig!
Jullie mogen trots zijn op jullie mooie en rustige omgeving.
Laat ik me eerste even voorstellen. Mijn naam is Henry den Hoeve en ik ben woonachtig in Ridderkerk. In mijn dagelijks leven ben ik Casemanager bij een innovatief bedrijf voor relatiestrategiën en accounttherapiën. Het is hier niet de plek om uit te leggen wat deze boeiende functie inhoudt, maar geloof me een uitdagender werkplek bestaat er niet!
Daarom is het ook zo fijn om nu eens in een zeer rustgevende omgeving te vertoeven, waar ze het woord haast en stress blijkbaar hebben verbannen.
Normaliter brengen we onze zomervakanties door in een 5-sterren resort van Corendon, maar omdat Corona rondom actief is en we het niet verantwoord vinden om te gaan vliegen, hebben we besloten om vakantie in eigen land te vieren. En wat hebben we een goede keuze gemaakt!
We hebben drie weken geboekt op minicamping 'de Terp' te Kleine Hiaure. Van onze collega konden wij zijn 6 persoons camper huren, het is behelpen, maar we hebben een goede keuze gemaakt. Anneke en Kor zijn erg gastvrij en we genieten volop van dit mooie plekje op het voor ons onbekende Friese platteland.
Rust en ruimte volop! Wat een verschil met de omgeving waarin we dagelijks vertoeven.
Hoewel. Nu we de laatste week zijn ingegaan, moeten ons toch een paar dingen van het hart. En graag willen we jullie, als bewoners van deze regio, een aantal zaken ter overweging meegeven... Daarom deze ingezonden brief. Kor heeft ons het e-mailadres van dit blad gegeven en hij vertelde erbij dat bijdragen altijd welkom zijn en dat er dan ook eens iets interessants in het doorgaans povere blaadje staat.
We zijn erachter gekomen dat in jullie omgeving nog een aantal zaken als normaal worden beschouwd, waar wij in Ridderkerk en haar periferie allang afscheid van hebben genomen. De tijd gaat verder mensen en hou de actuele ontwikkelingen in de gaten! Sommige zaken kunnen echt niet meer!
Zo kwamen we op onze wandelingen in de omgeving veel plaatselijke bewoners tegen. Wie schetst onze verbazing dat deze je consequent groeten! Het hoi, dag of het Piet Paulusma-achtige 'morn' vliegt je om de oren en laat je soms heel erg schrikken. Wij wandelen altijd meditatief, dat hebben we geleerd op onze Mindfulness-cursus en dan is het bijzonder irritant dat passanten je uit je concentratie doen opschrikken. Niet meer doen. Onze streekgenoten in Ridderkerk hebben dit jaren geleden al in het rariteitenkabinet gezet. Het heeft geen toegevoegde waarde. Start dan een Whatsapp-groep als je zo nodig iets tegen elkaar wilt zeggen.
Dan dat eeuwige klokkengebeier! Te pas en te onpas luiden jullie hier de klokken. Kom zeg, dat is toch iets uit lang vervlogen tijden? Het geeft heel veel geluidsoverlast en in deze tijd van smartphones en digitale communicatie is dit volstrekt overbodig.
Ondanks dat we ruim uit de buurt van de bebouwde kernen een plekje toegewezen hadden gekregen, schalt het geluid elke ochtend dwingend onze camper binnen en elke ochtend worden wij opgeschrikt door dit middeleeuwse ritueel. Om van de haan van de belendende boer maar te zwijgen. Klokken stil en de haan verkopen!
Deze week is het schitterend weer. De zon schijnt overvloedig en in de schaduw van Kor en Anneke's bomen genieten we volop van deze (bijna) tropische omstandigheden! Maar lieve mensen, dat genieten geldt ook voor jullie koeien en andere dieren die jullie buiten hebben lopen. Waar halen zij de schaduw vandaan? Het is toch misdadig dat deze lieve dieren geen schaduwrijk plekje kunnen vinden! Wat is erop tegen om voor een paar centen parasols bij de Action te halen en deze rondom in het weiland te plaatsen? Doen! Ook deze aardbewoners hebben recht op een comfortabele zomerdag!
Oh ja, en die vissers bij de, overigens prachtige en rustgevende, Stoepa, moeten ook per direct deze achterhaalde zogenaamde hobby staken! Laat de visjes vrolijk zwemmen en hindert hen niet, laat hen ongestoord genieten van het heerlijke brakke water.
Tenslotte nog iets wat ons wel heel erg gestoord heeft. Het zou zomaar kunnen dat wij alleen al vanwege dit voorval volgend jaar niet meer voor de Kleine Hiaure kiezen. Op een van onze middagwandelingen kwamen wij aan bij het sportveld. Op deze prachtig gelegen plek waren jullie bezig met een folkloristisch spel. Het kaatsspel, naar wij ons hebben laten vertellen. Onze nieuwsgierigheid was gewekt, want zoiets kennen wij niet in Ridderkerk.
Met gepast vermaak genoten we van dit, voor ons onbegrijpelijke, spel. Het gemopper en geschreeuw was niet van de lucht. We mogen hopen dat jullie aardig tegen elkaar zijn geweest, want uit die rauwe klanken konden wij geen ABN ontwaren. Maar goed, dat was nog tot daar aan toe.
Toen we een gesprekje aanknoopten met een uiterst belabberd Nederlands sprekende toeschouwer, vertelde hij ons dat men bezig was om te Pop-partij te verkaatsen. Zeg ik dat goed zo? Te verkaatsen? Het is toch beter om te zeggen: werd de Pop-partij gespeeld?
Afijn, toen wij vroegen hoe men aan deze eigenaardige naam kwam, werd verteld dat een lid van het eerste uur ooit de bijnaam Pop had gekregen en uit dankbaarheid elk jaar zijn dorpsgenoten prijzen aanbood voor een dergelijke kaatswedstrijd.
Onze schrik was hevig! Bijnaam? Lieve mensen van Kleine Hiaure en de dorpen daaromheen, we geven elkaar geen bijnamen meer! Het is uiterst stigmatiserend en kleinerend om iemand een bijnaam te geven. Op onze afdeling relatiestrategie, hebben we pertinent verboden om ook maar één van onze accounts een bijnaam te geven. Zelfs de wachtwoorden van onze computers worden vooraf gewogen en beoordeeld. Geen bijnamen, je zit er je hele leven mee opgescheept.
Dit was voor ons de reden om dit platte vermaak te rug toe te keren, het was de welbekende druppel. En nadat we nog gevraagd hebben naar de echte naam van deze filantropische dorpsbewoner, bleef men maar doorgaan. Want owee, wat we toen hoorden tart elke verbeelding. Want ook die zgn. echte naam was volgens ons wederom een ongegeneerde bijnaam... Er werd ons verteld dat de naamgever van deze wedstrijd zelf niet aanwezig was en dat kunnen we ons, gezien deze denigrerende praktijken, heel goed voorstellen.
Verdrietig en boos kwamen we terug op de camping. De omgeving is prachtig, maar toch werd ons genot de laatste week danig op de proef gesteld. Wellicht dat jullie in de komende jaren aandacht kunnen besteden aan deze vreemde gewoontes om daarmee terug te keren op ons huidige tijdspad. Het is 2020 mensen!
Met vriendelijke groet, Erica en Henry
uit Ridderkerk
En dizze foto ha ‘k der sels mar even byset. Want dat kloppet dan wol wer: Rust en ruimte…
Pleatst: 13-08-2020 - 14:02 oere - Reagearje? - Nei boppen
Gjin omsjen nei…
It hynder moast der al by op fansels…
Pleatst: 05–08-2020 - 13:50 oere - Reagearje? - Nei boppen
Mei in haadletter S…
Op dit weblog ha ik it yn it ferline wol gauris hân oer helpdesks en oare servicestsjinsten. Meastal wie dat nei oanlieding fan in minne ûnderfining. Want it hat wol west dat it suver in soarte fan survivaltocht wie as jo mei sa’n, al as net telefoanyske, helpdesk yn ‘e slach moasten. Hiele middei oan ‘e telefoan en by eintsjebeslút noch gjin streek fierder kaam...
Mar it kin ek oars, dat binne wy de ôfrûne wiken wol gewaar wurden. Soe it dan dochs sa wêze dat se harren libben bettere ha?
Even in koart oersjoch:
De Omrop Fryslân-app reagearret nuver as jo in item oantikten dêr’t in filmke oan taheakke is. De app crasht en der is neat mear te sjen. Mail nei de omrop, want ik tink dan altiten mar sa, as der net ien wat fan seit, dan wurdt it nea oplost...
De frou hie by de Welkoop in slikstien krigen foar it hynder. Fergees, dat wol, mar der siet net it toutsje oan. De measte fan soksoarte fan stiennen kinne jo ophingje, dan kin it hynder der mar op omlebberje. Mar dizze lytse stien? Hoe moasten jo soks it hynder oanbiede? De stien wie sa lyts, dat it hynder him yn ien hap trochslokke koe. En as dy stien dan net fêst sit, no dan binne de rapen gear... Mail nei it bedriuw dat sokke stiennen ferkeapet...
Spultsje op de PC. De lytsbern koene net mear ynlogge. Hoe kin soks no? Ferline wike die it spultsje it moch goed. Ek mar in mailtsje der oan weagje...
Printer. Nije cartridge deryn. Mar de printer joech oan dat dizze cartridge net geskikt wie foar dizze printer. Hè? Stiet dochs mei grutte letters itselde merk op de cartridge, boppedat wie it orizjinele. Maile koe net, dan dochs mar de helpdesk belje...
Sûnt it koronaspektakel boadskipje ik online by de Jumbo. Fia de Jumbo-app. Mar dat kaam nochal krekt, want as jo by it útsykjen fan de boadskippen mar krekt even ferkeard tikten, dan wie alles fuort en koene jo wer op ‘e nij begjinne. Op in jûne moast ik sels oan’t trije kear ta op ‘e nij de boadskipppen útsykje. Dan ha jo gau je nocht, dat in (krekt net in lûlke) mail nei de Jumbo...
Hoe’t it ôfrûn...
Mei de omrop kaam der in hiele noflike e-mailwiksel op gong. Se stjoerden sels spontaan in berjocht, nei’t de app in update hân hie, mei de fraach oft it probleem dêrmei oplost wie. Dat no wer net, mar it feit dat se spontaan in berjochtsje stjoerden, wie fansels tige klantfreonlik. Boppedat túchden se in selde soart iPad oan om te sjen oft it probleem him by harren ek oponearre. (Alteast, dat skreaunen se yn in folgjende mail.) Probleem is noch net oplost, mar se nimme it o sa serieus...
It hynderminskje hat der wol trije e-mails oan weage om út te lizzen hoe’t jo it mei sa’n stien oanpakke moasten. Hoewol wy it net altiten mei harren iens wiene, naam sy wol alle tiid om har kant fan it ferhaal mei ús te dielen. Tige korrekt by in stien dy’t jo fergees krigen hiene.
Nei de melding fan it kompjûterspultes, kaam der al gau it tige freonlik berjocht werom. Och wat spitich dat de lytsbern it spultsje no net mear spylje koene. Nei wat freonlik hinne en wer mailen stjoerden se in wiidwreidige mail mei hantlieding en al, om út te lizzen hoe’t alles wer teplak set wurde koe. Wurke perfekt, lytsbern kinne harren wer útlibje...
Ik krige in freonlike HP-mefrou it België oan ‘e line. Alteast sy prate mei in Flaamks akksint, dat dy konkluzje hie’k mar lutsen. Hoewol ik dan mei myn brike earen wol wat muoite ha om alles goed te folgjen, binne wy der o sa kreas útkaam. En se hie ek noch in tal hiele goeie tips foar my. Twa dagen letter kaam der in nije cartridge hielendal úit Frankryk en de printer print wer omraak.
Ik hie it op in pypfol doe’t de Jumbo reagearre mei in, neffens my standaard, berjocht dat se it trochstjoerd hiene oan de ICT-ôfdieling.
Nei’t der in pear wike letter in update útkaam wie, wurke de app perfekt en alle sugestjes dy’t ik dien hie wiene der yn ferwurke. No sil dat net allinne fan myn reaksje kaam wêze fansels, mar se hiene wol goed lústere nei de brûkers! Ik ha harren mar in komliment stjoerd, dat se de app sa goed oanpast hiene.
Dat binne yn in koart skoftsje tiid wol fiif goeie ûnderfiningen mei in hekpdesk! Dat hat wolris oars west. Soe it dan dochs sa wêze dat se service wer mei in haadletter begjinne te skriuwen? Ik mei it hoopje, want dan wurde jo as klant teminsten wer serieus naam...
Mar sa as myn pake hoecht no ek wer net, want sa fertelde in omke fan my dat syn heit, myn pake, yn ‘e begjinjierren fan de radio-útsjoeringen op de fyts by de klanten lâns gie om harren radio op in oare stjoerder de setten. Kreas dat wol, mar om no fan de Flaamske helpdeskmeiwurkster te freegjen oft se even op ‘e fyts in nije cartridge bringe wol, is fansels wat tefolle fan it goeie.
Hoewol, Fryslân is moai op ‘e fyts...
Mijn vader schreef service met de hoofdletter S…
Vroeger had je twee omroepzenders, Hilversum 1 en Hilversum 2. Ook waren er twee omroepen. AVRO en NCRV.
Ze moesten na een vaste periode van zender wisselen. Omdat AVRO leden niet naar de NCRV wilden luisteren en omgekeerd, moest de radio opnieuw afgestemd worden. Dat was voor veel mensen te moeilijk. Vader ging op de fiets bij zijn klanten langs om de radio op de gewenste zender af te stemmen…
Pleatst: 03–08-2020 - 07:44 oere - Reagearje? - Nei boppen
